بنام یگانه معمار هستی

هم زبان عزیزم
بسیار مسرورم که قلیان احساسات من تحت عنوان "عاشقانه های من" در دستان توست و اینک میتوانم حاصل تمامی لحظه های عاشقی خویش را با تو قسمت کنم .
زندگی من با وجود پدر و مادری درستکار و عاشق خالق بی همتا وهمسری مهربان و فداکار ، همانی که با عظمت روحش رسم عاشقی را به من آموخت واینک در سی و سومین ساگرد پیوندمان این مجموعه شعر را تقدیم وجود عزیزش مینمایم، وفرزندان عاشقم که براستی سرمایه های گرانبها و زرین زندگیم هستند ، درکنار معماری ، عکاسی و شعر خلاصه میگردد و خدای سبحان را به خاطر تمامی عشقی که آفرید و به من هدیه داد هردم سجده شکرمیکنم.
همانگونه که استاد عزیز و گرانمایه جناب آقای مرتضی شاهرخ نیا (که با نگارش دیباچه و ویرایش اشعارم منت بزرگی بر من گذاشتند) در دیباچه اشاره فرمودند ، هیچگاه قصد انتشار و چاپ سروده هایم را نداشتم و هرگز نخواسته و نمیخواهم که مرا شاعر بنامند که خود را در این مقام ندانسته و نمیدانم.
مرا عاشقی بنامید که شوری عظیم سراپای وجود حقیرم را فرا میگیرد ، نازکی خیالی شاعرانه و درک عظمت هستی و تحسینی شگرف و سبحانی از صمیم دل با عمق باور ، بهم آمیخته ودر گستره احساس مرا به ترنم شعر تری بر انگیخته.
کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
امیدوارم با خواندن این مجموعه ، تو نیز همسفربا من و عاشقانه های من شوی و در درون خویش آن عشقی را بیابی که مرا با خود تا بینهایت احساس میبرد.

                                                                                                                                                                                                                                                     امیرحسن صائب